Limbah cair adalah segala jenis limbah yang berwujud cairan, berupa air beserta bahan-bahan buanga lain yang tercampur (tersuspensi) maupun terlarut dalam air. Limbah cair dapat diklasifikasikan dalam 4 kelompok yaitu :
1. Limbar cair domestic
Yaitu limbah cair hasil buangan dari perumahan (rumah tangga), bangunan perdagangan, perkantoran dan sarana sejenis.
Contoh limbah cair domestic adalah air deterjen sisa cucian, air sabun, dan air tinja.
2. Limbah cair industri
Yaitu limbah cair hasil buangan industri. Contoh limbah cair industri adalah air sisa cucian daging, buah, atau sayur dari industri pengolahan makanan dan dari sisa pewarnaan kain/bahan dari industri tekstil.
3. Rembesan dan Luapan
Yaitu limbah cair yang berasal dari berbagai sumber memasuki saluran pembuangan limbah cair melalui rembesan kedalam tanah atau melalui luapan dari permukaan. Air limbah dapat merembes ke dalam saluran pembuangan melalui pipa yang rusak, pecah, atau bocor sedangkan luapan dapat terjadi melalui bagian saluran yang membuka atau terhubung ke permukaan. Contoh limbah cair yang dapat merembes dan meluap ke dalam saluran pembuangan limbah cair adalah air buangan dari talang atap, pendingin ruangan (AC), tempat parker, halaman, bangunan perdagangan dan industri, serta pertanian atau perkebunan.
4. Air Hujan
Yaitu limbah cair yang berasal dari aliran air hujan di atas permukaan tanah. Aliran air hujan di permukaan tanah dapat melewati dan membawa partikel-partikel buangan padat atau cair sehingg dapat disebut sebagai limbah cair.
Kadadosan ing Negari ingkang gemah
ripah loh jinawi , tata tentrem kerta raharja . wonten salah sawijining
pangeran ingkang gesangipun sarwe kacekapan . pangeran kala wau inggih punika
putra mahkota ingkang bade nglajengake tahta kerajaan .
Ananging pangeran kala wau mboten
marem kalih gesangipun ingkang kacekapan . pangeran kapingin lelono. Nglampahi
wono. Pangeran kepingin madosi jati dirine ugi penggalaman gesang . saking
mriku wau kawiwitan lelampahan gesangipun pangeran ingkang manggihake sisihan
gesangipun inggih punika lare wadon ingkang sae manahipun lan ayu pasuryane.
Bagian
1 :
(musik 2 : di hutan <awal>)
Kalih tiang kaneman mlampah
ngelewati wono ingkang rimbun . ningali kanan keringipun mboten bilih wonten
kewan utawi peksi ingkang saget dipun buru. Kaneman bagus kalihan pandereke.
Paneman wau sakyektosipun inggih punika pangeran ingkang lelono kangge pados
jati dirinipun .
(keterangan: Dua orang berjalan
waspada melihat keatas dan kebawah, mencari binatang buruan)
Pangeran
: Jo… bejo… kowe neng endi? jo…. bejo…
Bejo
: Pangeran…. Pangeran…. Panjenengan wonten pundi pangeran?….
(keterangan: berjalan mundur….
Kemudian bertabrakan bersama, sampai gelimbungan).
Pangeran
: aduh… kowe kui ati-atio….
Bejo
: hehehe.. ngapunten pangeran… kula mboten ngertos pangeran enten
wingking kula…
Pangeran
: rene Jo rene!!!…. Aku arep cerita.
Bejo
: wonten napa pangeran….
(keterangan: dua orang duduk
bersama dan bercerita)
Pangeran
: Kok renek kewan dina iki ya?
Bejo
: Injih pangeran sepi sanget…!!!
(Keterangan : Pangeran dan
pengawalnya berdiri, Kaget melihat ada orang di hadapan mereka)
Pangeran
: Siapa kui jo…
Bejo
: kula mboten ngertos pangeran.
Pangeran
: ngapunten bu , kula bade tanglet?
(keterangan: Yang ditanya
diam, tidak menjawab, sibuk dengan kayu bakarnya)
Pangeran
: Kulanuwun… bu….
(keterangan: Pangeran mendekat
pada mbok rondo, tiba-tiba mbok rondo kaget melihat pangeran)
Mbok rondo
dadapan : waladalah…. Sapa kowe?..
Pangeran
: kula penggembara bu… ngapunten niki dusun napa?
Mbok rondo
dadapan : Iki dusun dadapan le… kowe
arep ngapa neng kene??
Pangeran
: kula bade menggembara bu… ananging kula tersesat mboten ngertos dalane.
Mbok rondo
dadapan : Wah.. yow wes…kowe
melu mbok wae pie le ??tak dadekne anak angkatku yen kowe gelem.
Pangeran :
Wah.. injih bu kulo purun bu..
Mbok rondo
dadapan : mulai sekiki
kowe dadi anakku.kowe tak
jenengke ande-ande lumut ya le.
(keterangan: Pangeran bersama
dengan pengawal dan mbok rondo pergi menuju rumahnya)
(Musik 3 di hutan < akhir
> )
Bagian
2 :
(musik 4 : dirumah keluarga
kleting-kleting <awal>)
Wonten injang ingkang terang Mbok
rondo kleting nyawiji kalihan putri-putrinipun. Putri-putri Mbok rondo kleting
sanget ayu pasuryane, piyambake inggih punika kleting merah,kleting hijau ugi salah
sak tunggaling putri tirinipun ingkang nami kleting kuning.
Mbok rondo kleting sanget remen lan
tresno kalian putri-putrinipun , ananging benten kalian kleting kuning, dados
putri tiri piyambake sanget dibentenake katresnonipun. Kleting kuning didawuhi
nyapu,ngresiki griya lan ugi nyambut dame ling sawah . sanget mrihatinake
kleting kuning.
(keterangan: datanglah kleting
kuning membawa sapu, menyapu dan mengepel lantai. Duduk di pojok ruangan. Tak
lama datang mbok rondo mengawasi kleting kuning. Disusul sodaranya kelting
merah,dan hijau berjalan menuju mbok rondo)
Mbok rondo
Kleting
: Anak-anakku sing ayu-ayu…rene ndug
Kleting-kleting
: injih . Mbok…
Mbok
rondo
: ngene ndug ana berita sing penting banget…
Kleting
merah
: Berita apa to mbok… (dewasa)
Kleting
Hijau
: iya mbok enten napa ta??(manja, mendekat
sambil memegang tangan mbok rondo kleting)
Mbok rondo
kleting
: kowe ngerti ta… mbok rondo dadapan kui duwe
anak sing bagus banget, jenenge ande-ande lumut.
Mbok rondo
klenting : iyo,, mbok rondo
dadapan gawe saembara kanggo anake ande-ande lumut sing lagi goleki garwo
pendampinge…
Klenting-klenting
: wahh ,,,purun sanget bu….
(keterangan :kleting merah dan hijau
bersama bergaya manja, centil)
Mbok rondo
kleting
: iya… mengko mbok arep dandani kowe-kowe gen dadi
putri sing ayu-ayu, sapa ngerti salah sijine kepilih dadi garwone ande-ande
lumut.
Kleting-kleting
: Iya mbok.. purun_purun…
Kleting
merah
: wahh mesti aku sing dipilih mengko, kan aku ayu…
Kleting
hijau
: ora iso,,!!mesti aku sing dipilih ande-ande lumut dadi garwone….
Kleting merah
: heh!! Aku kan luwih tua saka kowe…kudune kowe ngajeni aku dadi
mbakyumu…!!!!
Mbok rondo kleting
: wes-wes to!! Rasah padu..anak-anake mbok kan ayu-ayu,,rasah do
udur…!! Gek neng njero,,siap-siap dowan!!!
Kleting-kleting
:injih mbok….
(keterangan: kleting merah,hijau
meninggalkan mbok rondo dan masuk kerumah)
Mboten dangu melih , kleting kuning
ingkang saking wau mirengake pirembugan saderekipun , datengi mbok rondo lan
dialog.
(keterangan: mbok rondo
memberikan angus dan bau-bau tidak sedap kepada Kleting kuning)
Mbok rondo
Kleting
: yow wes sakiki kowe ngumbahi klambi-klambine mbakyumu
karo gone mbok neng kali kono.
(keterangan: Mbok rondo
mendorong Kleting kuning dengan kasar)
Kleting
kuning
: Injih mbok…
(keterangan: Kleting kuning
meninggalkan mbok rondo dan menuju dapur)
Mbok rondo
Kleting
: Hahaha… muga-muga sing ditrima dadi garwone ande-ane
lumut yaiku salah sijine anak-anakku.. dudu kleting kuning.
(keterangan: mbok rondo
kleting tertawa terbahak-bahak, menuju kedalam rumah)
Kleting kuning nampi menapa ing
ingkang dipun langkahi kanti sabar dipun dawuhake mbok rondo kleting ditampa
kanti lemah manah .
(musik 5 : dirumah keluarga
kleting-kleting <akhir>)
Bagian
: 3
(Musik 6 :perjalanan menuju sungai,,
suara ghaib <awal>)
Kleting kuning saben dinten nyambut
damel ,ngresiki griya,ugi nyambut damel wonten lading. Mboten karaos sayah lan
keluh kesah . sinaos piyambake dipun damel mboten sae kaliyan mbok rondo
klenting. Naming piyambake ugi Gusti Allah ingkang ngertos sengkowo piyambake .
piyambake ngajengaken Gusti Allah bade maringi ganjaran ingkang sae kangge
piyambakipun.
Kleting
Kuning
: Duh… Gusti ngenten niki geangipun kula…mugi-mugi kula saget nampi
kanti lemah manah.
(Musik 7 : suara ghaib
<tengah>)
Suara
Ghaib
: Hai… cah wadon ayu.
Kleting
kuning
: Siapa kui…
Suara
Ghaib
: Kowe rasah wedi.. aku sifat sae sing ana ing njero awakmu. …
Kleting
kuning
: ameh ngapa kowe?..
Suara Ghaib
: Aku arep menehi kowe pusaka… terimonen … mugo-mugo pusaka iki
keguna karo kowe. Iki jenenge Jimat Kalimosodo. Terimonen cah ayu.
Kleting
kuning
: Injih matur nuwun..
(keterangan: Kleting kuning
meninggalkan sungai dengan membawa pusaka barunya).
(Musik 8 : suara ghaib
<akhir>)
Bagian
: 4
(musik 9 : Yuyu kangkang (awal)
Lan salah sawijining lepen ingkang
toyonipun santer , wonten mriku yuyu kangkang gesang. Piyambake ingkang
nguasani lepen menika . piyambakipun si yuyu kangkang ingkang julik.
(keterangan: Yuyu kangkang
sang penjaga sungai sedang mondar-mandir mengawasi jika ada orang datang).
Yuyu
kangkang
: Hohohoho…. Godong waru ko bolong-bolong… bocah ayu
ko moblong-moblong….Sapa kae sing teko??
(keterangan: kemudian datang Kleting
Merah dan hijau menuju pinggir sungai)
Yuyu
kangkang
: aku wegah… wes kono lungo.. ojo rene meneh!!dasar
wung wadon elek
Kleting
Kuning
: alah…kowe kok jahat to Yuyu kangkang…
(keterangan: Kleting kuning
mengeluarkan biting)
Kleting
kuning
: Yow wes yen kui karepmu. Aku arep gawe kali iki asat.
Dumadaan lepen menika asat , yuyu
kangkang kacilakan lajeng kesah tebih. Sak lajengipun klenting kuning saget
lumampah nyebrang lepen menuju griya mbok rondo dadapan , griyanipun si
ande-ande lumut.
(Musik 10 : Yuyu kangkang mati)
Bagian
5
(Musik 11 : dirumah mbok rondo
dadapan (awal) )
Salah sawijining dusun ingkang nami
Dadapan , mbok rondo nembe nyapu griya , wonten ndalem mriku wau si ande-ande
lumut nembe ngaji wonten salah sawijining surau . ngentosi gengantilaning manah
ingkang dipun janjiaken Gusti Allah kangge piyambake.
(keterangan: Mbok rondo sedang
menyapu halaman rumah, tiba-tiba datang rombongan gadis-gadis cantik, kleting
merah, biru dan hijau)
Kleting-kleting
: Assalamu’alaikum…
Mbok rondo dadapan
: Wa’alaikumsalam, sapa ya…
Kleting
merah
: kula mbok…Kleting Merah
Kleting
Hijau
: kula kleting hijau mbok…
Mbok rondo
dadapan : wah.. ono
cah wadon ayu-ayu arep ngopo iki??
Kleting-kleting
: Kita arep nglamar Ande-ande lumut mbok…
Mbok rondo
dadapan : Owh..
arep nglamar ande-ande lumut… sek ya… tak omongne ande-ande lumut…
(keterangan: mbok rondo
menyanyikan lagu)
(Musik 12 : kleting merah)
Mbok rondo dadapan
: Putraku si ande-ande lumut.. temuruno ono putri kang ngunggah-unggahi…
putrine Ngger sing ayu rupane.. kleting abang iku kang dadi asmane…
Ande-ande
Lumut
: Duh ibu… kulo mboten purun… aduh ibu … kulo mboten medun… najan ayu
sisane si yuyu kangkang.
Mbok rondo
dadapan
: Wah… ora gelem ki nduk….
Kleting
hijau
: Cobi kulo mbok…
(Musik 14 : kleting ijo)
Mbok rondo
dadapan
: Putraku si ande-ande lumut.. temuruno ono putri
kang ngunggah-unggahi… putrine Ngger sing ayu rupane.. kleting ijo iku kang
dadi asmane…
Ande-ande
Lumut
: Duh ibu… kulo mboten purun… aduh ibu … kulo mboten medun… najan ayu
sisane si yuyu kangkang.
Mbok rondo
dadapan
: wah… ora glem kabeh kae…
(Tidak lama kemudian, datanglah
Kleting Kuning, dari kejauhan sudah tercium bau yang tidak enak, wajahnya
coreng moreng karena debu.)
(keterangan : datanglah Kleting
Kuning menuju mbok rondo)
Kleting
kuning
: Assalamu’alaikum…
Mbok rondo
dadapan
: wa’alaikumsalam… sopo iku ya…
Mbok rondo
dadapan
: Opo.. arep nglamar anakku??? Ora salah to…
Kleting
merah
: La iyo… rupamu elek ambumu rak enak.aku wae sing ayu ditolak kok
sansoyo kowe??
Kleting
Kuning
: Di coba disik mbok…
(Musik 15 : kleting Kuning)
Mbok rondo
dadapan
: Putraku si ande-ande lumut.. temuruno ono putri kang ngunggah-unggahi…
putrine kang olo rupane.. kleting kuning iku kang dadi asmane…
Ande-ande
Lumut
: Aduh ibu… kulo inggih purun… dalem putro inggih bade medun, najan olo meniko
kang putro… suwun.
Mbok rondo
dadapan
: Lo… apa rasalah kowe le tole??
Ande-ande
Lumut
: mboten bu niki sampun dadi pilihane kula
(keterangan ; kleting-kleting
kusak-kusuk)
Mbok rondo
dadapan
: Owh.. yen kui pilihanmu karepmu le..ibu manut wae.
Ande-ande
lumut
: Ibu.. kula bade ngomong jujur setunggal hal
Mok rondo
dadapan
: Apa kui???
Ande-ande
lumut
: Ibu… sak jane iki kulo iku pangeran ingkang menggembara golek
penggalaman urip.
Mbok rondo
dadapan
: Apa… pangeran…???
Kleting-kleting
: haa!!!!……???? Pangeran…???
(keterangan; kleting-kleting
pingsan)
Pungkasane klenting kuning dados
sisishanipun ande-ande lumut ,pasuryanipun ingkang awon ugi mambet dumadakake
dados putrid ingkang ayu , sejatosipun piyambake inggih punika Putri Sekartaji
. Lan ande-ande lumut sakmeniko dados Raja ngetosi kerajaan Ramanipun .
pangeran ugi klenting kuning ,gesang slaras saklawase.
Mas Giman, crita punika namung fiktif, sekedhar kangge
ndherek ngregengaken siaran lelangen. Sumangga kawaosna ! :
Ing ndesa Jabalkat, ana sawijining randha enom duwe anak
wadon siji sing wis ngancik diwasa. Gandheng uripe ya mung dhanyang buruh, mula
anake mbok randha sing jeneng Inah, bareng wis lulus SD ya njur mogok ora gelem
sekolah, dhasar bocahe ya ngerti yen kanggo mangan wae rekasa, apa maneh kanggo
wragat sekolah.
Inah lan mbokne, ing sadina-dinane nyambut gawe golek
pangan dhewe-dhewe. Mbok randha buruh tandur apa derep, dene Inah buruh
ngumbahi apa setlika nggone tanggane. Pokoke, lelorone golek pangan saentuke
ning dhewe-dhewe jalure.
Wis ana seminggu iki mbok randha dikongkon masakake pak
Wigeno sing lagi nyambat ndandani omah, biyen gedheg diganti bata. Mbok randha
mono senajan wis nduwe anak prawan, ning merga wonge tansah ngrumat awak,
resikan lan seneng jejamu, mula ora mokal senajan wis umur telung puluh telu
taun isih katon kempling, isih katon sedhep yen sinawang priya.
Pak Wigeno sing wis ditinggal ngajal bojone udakara
telung taunan kuwi, wis rumangsa kesepen banget. Mula anane mbok randha sing dikongkon
masakake tukang ing omahe, sing saben ndina ana ngomahe kuwi kena kanggo tamba,
senajan mung entuk nyawang, lan ngajak omong-omong yen pinuju sela lan sepi
uwong. Pak Wigeno sok mancing-mancing gunem, e mbokmenawa mbok randha isih
gelem yen diwengku priya. Merga nyatane pak Wigeno suwe-suwe ana rasa sir lan
seneng karo mbok randha sing isih kempling lan sedhep kuwi.
Ning gandheng mbok randha wong lugu, mula ora tanggap
karo karepe pak Wigeno sing sok ngganyik ngajak omong kuwi. Ngertine majikane kuwi
ya mung wong apikan ngono. Kejaba kuwi, senenge mbok randha ya anggone pak
Wigeno nyah-nyoh dhuwit, ora ketang kuwi mung susuk olehe blanja. Pak Wigeno
ngerti, yen mbok randha senengane mung tuku jamu, yen tuku jajan paling-paling
ya mung gethuk thiwul sing mbejaji limang atusan.
Yen Inah pas ora ana sing kongkon utawa mbutuhake baune,
karo mbokne ya sok dikon ngrewangi olah-olah neng nggone pak dhudha. Semono mau
dening pak Wigeno , Inah ya di wenehi persen utawa pituwas dhewe. Gandheng mbok
randha ora tanggap karepe pak Wigeno , mangka pak Wigeno sejatine kepingin
banget ngrumat (ngepek) mbok randha, mula pak Wigeno meneng-meneng mara neng
dhukun njaluk pengasihan supaya mbok randha seneng lan gelem nanggapi karepe
utawa dirabi.
“O nggih mbah dhukun”. Tenan sawise pak Wigeno masrahake
jamu njur dimantrani mbah dhukun, pak Wigeno nggawa jamu mau mulih njur
diwenehake mbok randha karo kandha :
“Gilo mbok randha, aku tuku jamu galiyan, nyoh ombenen
ben awakmu waras, giyat olehmu nyambut gawe !”. Mbok randha nampani kanthi
bungah tembunge :
“Nuwun sanget pak Geno, mangkeh kula ombene”. Jamu
ditampani njur digawa mulih, sawise rampung gaweyane. Tekan ngomah jamu diseleh
meja, rekane arep diombe mengko yen wis arep mapan turu.
Sore iku Inah uga mulih saka nyambut gawe, dikongkon meme
gabah mbah Pawiro wetan kana. Mlebu ngomah weruh jamu neng meja, mangka mbokne
lagi adus neng sumur mburi omah, Inah mikir : Wah sedina meme gabah awakku kok
krasa kesel, ben jamune simbok tak ombene, ben mari kesel. Jamu diombe sepisan
gusis, gelas digawa neng pawon njur di asahi. Rampung adus, mbok randha mlebu
ngomah ora nglegewa nek jamune wis di ombe Inah, mula ya meneng wae. Kosok
baline Inah, sawise ngombe jamu, kaya-kaya kok mung ketok-ketoen pak Wigeno
wae, mula kandhane karo mbokne :
“Mbok, sesuk aku tak melu nyambut gawe kowe ya, wong
sesuk aku nganggur”.
“Ya kena wae ta nok, aku ya seneng kok yen mbok re
wangi”. Kandhane mbokne bungah. Nalika arep mapan turu mbok randha lagi eling
jamune. Niliki ndhuwur meja wis ora ana, mbok randha njur takon Inah anake :
“Nok, kowe weruh jamu ning meja kene ?” Gage wangsulane
Inah :
“Weruh mbok, wis tak ombe, jeneh aku krasa kesel je mbok”
“O o ya wis nok, padha wae, jare pak Wigeno , kuwi ya
jamu mari kesel, wong sing menehi dheweke”.
“O dadi jamu kuwi mau pawehe pak Wigeno ta mbok ?”
“Iya, ya lumrah ta nok, wong aku bebaune”. Inah njur
mikir, genea sawise ngombe jamu kok njur ton-tonen wewayangane pak Wigeno ?
Tenan esuke Inah melu mbokne nyambut gawe neng omahe pak dhudha. Inah gumun,
genea yen weruh pak Wigeno atine kok rasane seneng banget. Bareng weruh tekane
mbok lan anak kuwi, pak Wigeno takon mbok randha :
“Piye mbok randha, jamune rak jos ta ? Mesthi keselmu
njur ilang”. Gage panyaute Inah :
“Wong kula sing ngobe pak Wigeno , tikna kesel, kula
mboten taros kalih simbok”.
“Dadi malah kowe ta Nah sing ngombe ?”
“Enggih, nyuwun ngapunten nggih pak !”
“Ora papa ..... ora papa Nah, lha kowe mrene ki apa ora
di sambat tangga teparo kon ngumbahi apa setlika ?”
“Mboten pak, malah kula kok njur kepingin mriki ngrencani
simbok”. Dheg .... atine pak Wigeno bungahe ngayang batin. Ngarah mbokne kok
malah kena anake. Kandhane :
“Wista Nah, nek perlu kowe neng kene ngrewangi mbokmu
terus, gaweyanmu cukup reresik njero ngomah karo blanja, uga nyepakake
manganku. Mbokmu ben sing mangsak lan nyapu njaba”.
“Enggih pak, ndherek mawon”. Ngono wangsulane Inah seneng
banget.
Saiki wis ana sesasi Inah nyambut gawe neng nggone pak
Wigeno . Pak Wigeno saya mantep, yen aji pengasihane wis tumama neng Inah.
Kerep wae Inah dijawil...... dijanggut meneng wae. Saben ndina sisa dhuwit
blanjan sing njarag diluwihi, mesthi dikon ngepek kabeh, saya gawe bungahe
Inah. Dheweke sasat kaya wis klebu wuwu. Dirangkul, diaras pipine, dijejeri
lungguh mepet, Inah rasane mung seneng. Ning pendhak rampung nyambut gawe, Inah
mesthi diajak mbokne mulih, sing mesthi wae ora bisa suwala.
Mangka sejatine Inah kuwi wis sambung tresna karo Wagiyo
sing nyambut gawe dadi tukang kebon sekolahan SD ing ndesane.
Sakploke Inah nyambut gawe neng nggone pak dhudha, wis
ora tau kelingan karo Wagiyo pacare. Kosok baline Wagiyo sing pendhak sore mara
neng ngomahe, ngomah suwung, merga mbok randha lan Inah durung mulih. Merga wis
kangen tenan, Wagiyo ngenteni samulihe. Bareng wong loro mulih, Inah ya terus
nemoni kaya adat saben. Crita ngethuprus, anggone wis seneng nyambut gawe nggone
pak dhudha, merga saben ndina Inah mesthi diwenehi dhuwit. Nyambut gawene sak
karepe, tur diuja karo pak dhudha. Kerepe mung diajak lungguhan karo
omong-omongan.
Krungu pengakuane Inah mau, Wagiyo sing tilas bocah
pondhok kuwi krasa, yen Inah mesthi wis diguna-guna karo pak dhudha. Mula
niyate Wagiyo arep nawarake pelet mau srana njaluk pitulungan mbah Kaji, wong
sing dianggep pinter ing samubarange. Tenan sawise Wagiyo sowan mbah Kaji,
dening mbah Kaji didhawuhi pasa mutih telung ndina, njur diwenehi banyu putih
sabotol. Dhawuhe mbah Kaji, banyu kuwi dikon ngombe Inah, turahane dikon
ngecurke Inah neng pancen wedange pak Wigeno, karo kon muni ngene :
“Peletmu ora mandi ..... (ping telu). Sawise kuwi Inah
njur kon mulih adus kramas, karo aja entuk bali neng nggone pak Wigeno meneh”.
“Wis ta mengko angger wis tak sranani, mengko Inah rak
manut apa pakonmu, janji welingku neng kowe wis mbok tindakake”. Ngono kandhane
mbah Kaji. Bareng Wagiyo wis rampung olehe pasa, Inah kokya nurut apa pakone
kekasihe. Lan wiwit kuwi ...... Inah wis blas ora tau kelingan pak Wigeno
maneh. Embuh mengko piye nasibe mbokne sing sekawit disiri pak dhudha kuwi,
ning jebulane salah sasaran. Mbok randha slamet, ning Inah anake sing kena
guna-gunane pak dhudha, amarga ngobe jamune mbokne sing wis dileboni mantra.